ΈΡΓΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΚΙΒΩΤΊΩΝ
Η αρχιτεκτονική με Container ή αλλιώς cargotecture αξιοποιεί τα κοντέινερ ως δομικό υλικό, και, επομένως, με αυτό τον τρόπο τα ‘ανακυκλώνει’ και επαναπροσδιορίζει τη χρήση τους. Κατασκευασμένα από χάλυβα τα containers σήμερα μεταφέρουν υλικά, άλλα έχουν μετατραπεί σε αποθήκες ενώ αρκετά χρησιμοποιούνται ως μοντέρνες κατοικίες. Η συγκεκριμένη μελέτη τουριστικής ανάπτυξης με κατασκευές container λαμβάνει χώρα στην περιοχή Σκαλωτής, στο δήμο Σφακίων.
Βασικοί λόγοι επιλογής χρήσης container αποτέλεσαν οι διαστάσεις τους, το χαμηλό κόστος τους, η δυνατότητα μεταφοράς τους, η τυποποίηση σε επίπεδο κατασκευής, μεταφοράς και αποθήκευσης, η ιδέα της επανάχρησης, η λογική του ελάχιστου στην κατασκευή και το αισθητικό αποτέλεσμα. Εμπνευσμένοι, λοιπόν, από το βιομηχανικό τους ύφος και λαμβάνοντας υπόψη την ένταξη αυτών στο φυσικό τοπίο, σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε καταλύματα τα οποία να είναι μοντέρνα και ταυτόχρονα πλήρως εναρμονισμένα με τα δασώδη περίχωρά τους. Εκτός από μονάδες κατοικίας σχεδιάζονται και λειτουργικές μονάδες που εξυπηρετούν τους χρήστες όπως μονάδα αρτοποιείου, εστιατορίου, χώρου υποδοχής, χώροι αναψυχής όπως καφέ-μπαρ, μονάδα παντοπωλείου και τέλος αποδυτηρίων και χώρων υγιεινής. Βασική σχεδιαστική μας πρόθεση είναι να εκμεταλλευτούμε τον προσανατολισμό τους. Για αυτό το λόγο έχουν σχεδιαστεί μεγαλύτερα ανοίγματα προς το νότο για καλύτερη εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, εξασφαλίζοντας περισσότερη ζέστη τους χειμερινούς μήνες και δροσιά τους θερινούς. Τα ανοίγματα στο βορρά είναι μικρά και εξυπηρετούν κυρίως τη θέα και το φυσικό δροσισμό της κατασκευής. Κύρια σχεδιαστική αρχή μας είναι επιπρόσθετα και η ενοποίηση της κατασκευής με το φυσικό περιβάλλον καθώς και η μεταξύ τους αλληλεπίδραση.
Τα containers, μεγέθους 8μ*3.20μ,. είναι εργονομικά σχεδιασμένα ώστε να καλύπτουν όλες τις απαραίτητες ανάγκες 1 ή 2 ατόμων. Τα container, αν και έχουν συγκεκριμένες διαστάσεις, έχουν τη δυνατότητα να επεκτείνονται μέσω μεταβλητών, ανοιγόμενων ή και συρόμενων επιφανειών και ο εσωτερικός χώρος να μετατρέπεται σε έναν ενιαίο με το εξωτερικό περιβάλλον χώρο. Με αυτό τον τρόπο εύχρηστοι πρόβολοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν επέκταση της ζώνης ημέρας. Η ίδια αρχή ωστόσο περνάει και στο εσωτερικό με το σχεδιασμό μεταβαλλόμενων επιφανειών όπου η χρήση τους επαναπροσδιορίζει το χαρακτήρα του χώρου. Οι ζώνες μαγειρέματος, φαγητού και ξεκούρασης, διακρίνονται μεταξύ τους κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να διασφαλίζεται η άνεση και να διατηρείται η αίσθηση του ανοικτού χώρου. Στις δύο μονάδες κατοίκησης έχει επιλεγεί η επένδυση του εσωτερικού χώρου με ξύλο όπου δημιουργούμε μεταβαλλόμενες επιφάνειες που ανοίγουν ή ελευθερώνουν το χώρο ανάλογα με την επιθυμία του χρήστη. Για παράδειγμα, με το άνοιγμα της δυτικής όψης του container δύο ξύλινα πάνελ, που έχουν επενδυθεί στην επιφάνεια, δημιουργούν ένα καθιστικό σε ύψος. Έχουμε δημιουργήσει, λοιπόν, κινητές επιφάνειες που σκοπό έχουν την εξυπηρέτηση των διαφορετικών λειτουργιών των χρηστών αλλάζοντας κάθε φορά το σκηνικό του εσωτερικού χώρου. Ακόμη, κατασκευάζονται σκιασμένοι χώροι με δυνατότητες υπαίθριας οικειοποίησης καθώς και πλατφόρμες ως επεκτάσεις του ‘μέσα’ στο ‘έξω’ και αντίστροφα
Τέλος, ο σχεδιασμός αρθρώνεται σε ένα σύστημα γραμμικών χαράξεων που διατρέχουν το σύνολο του μήκους του χώρου μελέτης τονίζοντας τη γειτνίαση με τη θάλασσα. Ο περιβάλλον χώρος πρασίνου αναπτύσσεται σε διαφορετικές κλίμακες, ευνοώντας τη διάδραση διάφορων οικοσυστημάτων με ποικιλία βλάστησης διαμορφώνοντας ταυτόχρονα ξεχωριστές ζώνες κατοίκησης. Η πρόταση οργανώνει διαφορετικές ζώνες φύσης, στάσης, κίνησης και περιπλάνησης με τρόπο ροϊκό και όχι στατικό, σε διάφορα επίπεδα, ως όρια και ελεύθερες διαδρομές. Ένα πλέγμα κινήσεων που παράγει ένα πλέγμα συναντήσεων.