ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΩΠΟΛΗ
Η Εξώπολη αποτελεί οικισμό του χωριού Καλαμίτσι Αμυγδάλου και είναι χτισμένη 120μ. πάνω από τη θάλασσα, με χαρακτηριστική θέα προς τον κόλπο του Αλμυρού. Η μελέτη στοχεύει στη δημιουργία ενός συνόλου ανεξάρτητων τουριστικών καταλυμάτων, σε συνδυασμό με κοινόχρηστες εγκαταστάσεις (καφέ, εστιατόριο, κολυμβητική δεξαμενή, pool bar, mini market).
Οι κοινόχρηστες εγκαταστάσεις τοποθετούνται σε κομβικό σημείο, έτσι ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμες από οποιονδήποτε κάτοικο ή επισκέπτη. Επιδιώκεται η ανάμειξη των χρήσεων του εστιατορίου, του καφέ-μπαρ, της κολυμβητικής δεξαμενής και των υπόλοιπων υπαίθριων χώρων άθλησης, με σκοπό τη δημιουργία ενός ζωντανού συνόλου δραστηριοτήτων. Προτείνεται επίσης και η ένταξη εναλλακτικών χρήσεων που θα μπορούσαν να προσελκύσουν κοινό αλλά και να χρησιμοποιηθούν από τους κατοίκους, όπως π.χ. μια ευέλικτη αίθουσα διαλέξεων – προβολών ή ένας μικρός υπαίθριος αμφιθεατρικός χώρος που εκμεταλλευόμενος την κλίση του εδάφους θα μπορούσε να δρα ως χώρος παραστάσεων.
Με βάση την προτεινόμενη χωροθέτηση και την επιτρεπόμενη δόμηση προκύπτει ότι συνολικός αριθμός των κατοικιών είναι σαράντα. Προτείνονται διαφορετικοί τύποι κατοικιών, αφού σε κάθε μια από αυτές προσφέρεται διαφορετική ποιότητα χώρου ανάλογα με την ένταση της κλίσης του φυσικού εδάφους, τον προσανατολισμό και τη θέα που διαθέτει η θέση της. Προκύπτουν, λοιπόν, 3 τύποι κατοικιών: των 120τ.μ ( 6 κατοικίες), των 80τ.μ.(20 κατοικίες) και των 50τ.μ.(14 κατοικίες). Κάθε μια από αυτές περιλαμβάνει: χώρους καθιστικού, κουζίνας, w.c , ενός-δύο ή τριών υπνοδωματίων αντίστοιχα, υδρομασάζ καθώς και αποθηκευτικούς χώρους. Στο 50% των κατοικιών προβλέπεται και κολυμβητική δεξαμενή.
Προβλέπεται επίσης η ύπαρξη τόσο κοινών υπαίθριων χώρων όσο και ιδιωτικών αυλών για τις κατοικίες. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη μελέτη τη σχέσης αυλής – εσωτερικού και η ανακάλυψη των διαφορετικών τρόπων συσχετισμού και συν-λειτουργίας τους. Όσον αφορά την επιλογή των υλικών, για τους δημόσιους χώρους, επιδιώκεται η πλήρης εναρμόνισή τους με το φυσικό τοπίο. Εντάσσεται το στοιχείο του νερού στο σύνολο του οικοπέδου και ορίζει πορείες, περάσματα και χώρους στάσης. Σε συνδυασμό με την πορεία του νερού εμφανίζονται πέτρινα γραμμικά στοιχεία με τη μορφή διαχωριστικών τοίχων, κλιμακοστασίων, κερκίδων και καθιστικών που ενοποιούν νοητά το σύνολο του οικοπέδου. Οι πεζόδρομοι ήπιας κυκλοφορίας ενοποιούνται με τα ανοίγματα και τις πλατείες μέσω της χρήσης του ίδιου υλικού.
Το φυτικό υλικό που θα χρησιμοποιηθεί στον περιβάλλοντα χώρο των επί μέρους κατοικιών πρέπει να ενοποιεί το χώρο με το ευρύτερο τοπίο. Για το λόγο αυτό, επιλέγονται ως επί το πλείστων είδη τοπικής χλωρίδας. Επίσης, η μορφή της φύτευσης δεν θα είναι αυστηρή και επιτηδευμένη αλλά περισσότερο ελεύθερη, ώστε να φαίνεται φυσική. Επιλέγονται είδη με βάση τη μορφή, το σχήμα, το χρώμα του φυλλώματος και της ανθοφορίας, την εποχή άνθισης αλλά και το άρωμα ώστε να υπάρχει ποικιλομορφία και ενδιαφέρον όλες τις εποχές του έτους. Επιλέγονται είδη αειθαλή και φυλλοβόλα, ώστε να γίνονται αισθητές οι αλλαγές των εποχών. Απαραίτητη θεωρείται η ενσωμάτωση καρποφόρων ειδών για την εξυπηρέτηση καθημερινών αναγκών. Ο σχεδιασμός του χώρου θα λαμβάνει υπόψη τις θέες (φύτευση που να τις αναδεικνύει κ όχι να τις εμποδίζει), τις ανάγκες σκίασης κτιρίου και τη μετρίαση της κλίμακας αυτών αλλά και επί μέρους τμημάτων που θα χρησιμεύσουν ως χώροι ανάπαυσης, τη δημιουργία κίνησης στο χώρο που θα την υποδεικνύει και το φυτικό υλικό. Λόγω του υδροβιότοπου της περιοχής ενσωματώνεται το υδάτινο στοιχείο διατρέχοντας το χώρο και δημιουργώντας εστιακά σημεία εκμεταλλευόμενο τη φυσική κλίση του εδάφους για την κίνηση του. Η φύτευση σε αυτά τα σημεία είναι σύμφωνη με το στοιχείο αυτό και ενσωματώνονται είδη που αναδεικνύουν την ύπαρξη του νερού, όπως είναι το πλατάνι.
